Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
yörə — is. Yan, ətraf, həndəvər (çox vaxt «yan yörə» şəklində işlənir). Kərəsidi qoyunun, kürəsidi qoyunun; Ağlığımızdan gəzərik yörəsində qoyunun. (Sayaçı sözü) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dalamaq — f. 1. Ətə toxunub gicitmək, yandırmaq. Gicitkən əlimi daladı. Yun corab ayağımı dalayır. – Atanın üzündəki neştər kimi tüklər balacanın üzünü daladığı üçün yuxudan ayıldı. Ə. Vəl.. 2. Qapmaq, dişləmək (quduz heyvanlar haqqında). Quduz canavar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ərəvüş — is. dan. Budama, ağacların budağını kəsmə, yan yörəsini təmizləmə. Ərəvüş etmək – budamaq, budağını kəsmək, yan yörəsini təmizləmək. Ağacları ərəvüş etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zaman — is. <ər.> 1. Vaxt, müddət. O hadisədən çox zaman keçdi. – Unudubsan məni xeyli zamandı. A. Ə.. <Birinci əyan:> Bu qədər zaman paytaxtdan ayrıldığı heç yox idi. . . Ü. H.. Aradan üç aya qədər bir zaman keçmişdi. S. H.. <Beyrək>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
püsük — (Cəbrayıl) yan yörəsi qopmuş aşıq. – Püsük yüngüldü deyin, ona saqqa deyəndə ilim ilim itir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
almaq — f. 1. Əlinə götürmək, əl ilə tutub götürmək, qaldırmaq. Əlinə ağac almaq. Qələmi əlinə aldı və yazdı. Tüfəngini alıb ova getdi. – Aqil böyüklərə məxsus bir ədəblə çəngəl bıçaq almış, çörəyini xörəyini qabağına çəkmişdi. M. C.. // Cəld qapmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
barmaq — is. 1. İnsanın və bəzi heyvanların əl və ayaqlarının qurtaracağındakı beş mütəhərrik üzvdən hər biri. Baş barmaq. Şəhadət barmağı. Orta barmaq. Adsız barmaq. Çeçələ barmaq. Barmaqlarının ucunda (yavaşca, ayaqlarının altını yerə vurmadan). //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
basdırmaq — f. 1. Əkmək, sancmaq. Ağac basdırmaq. Dirək basdırmaq. – <Fəxrəddin:> Çox pakizə . . sübh tezdən hamısını basdıraram. N. V.. 2. Quyulamaq, torpağa gömmək. Ölü basdırmaq. – Biz onu <Azadı>, öz vəsiyyətinə görə, uca bir yerdə basdırdıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çarpanaq — is. Metal, daş parçası, qırıntı; qəlpə. Yan yörəyə şarıltı ilə daşkəsək və metal çarpanaqları töküldü. Ə. Ə.. // Topda, tüfəngdə saçma kimi istifadə edilən qurğuşun və s. metal qırıntıları; qəlpə. Toplar, ağır toplar verməyir aman; Qırılmış… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çarpara — is. Metal, daş parçası, qırıntı; qəlpə. Yan yörəyə şarıltı ilə daşkəsək və metal çarpanaqları töküldü. Ə. Ə.. // Topda, tüfəngdə saçma kimi istifadə edilən qurğuşun və s. metal qırıntıları; qəlpə. Toplar, ağır toplar verməyir aman; Qırılmış… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
